Dövüş Kulübü, (orijinal adı Fight Club), Chuck Palahniuk tarafından yazılmış olan aynı isimli roman üzerinden çekilen kült filmdir.
1999 yapımı olan film, David Fincher tarafından yönetilmiştir ve başrollerde Brad Pitt, Edward Norton ve Helena Bonham Carter rol almıştır. Müziklerini Dust Biraderler (Dust Brothers) yapmıştır.
Dövüş Kulübü ABD'de 37.030.102 $, uluslararası olarak 63.823.651 $ hasılat ile toplam kazancı 100.853.753 $'a ulaşmıştır. Film ABD'de gösterime girdiği hafta 11.035.485 $ gelir elde etmiştir[1].
2000 yılında film, en iyi ses efektleri dalında akademi ödüllerine (oskarlara) aday oldu ve 2001 yılının kasım ayında en iyi film müziği dalında Brit ödülünü almıştır.
Filmin elde ettiği büyük başarı üzerine bilgisayar oyunu da çıkarılmış ancak kitabın ve filmin hayranları tarafından ticari amaçlı olmakla suçlanmıştı.
Ayrıca filmin fragmanlarinda ki ve filmin sonundaki sarki. pixies - where's my mind
İşte filmin unutulmayan birkaç repliği:
-Dişlerinin arasında bir silahın namlusu varsa sadece sesli harfleri söyleyebilirsin.
-Damağınızdaki ellemeseniz iyileşecek olan küçük yara ama duramıyorsunuz.
-Uçaklara neden oksijen maskesi koyarlar biliyor musun? Oksijen seni doruğa çıkarır, bir panik durumunda, derin panik nefesleri alırsın.Aniden mutlu ve uyumlu olsun. Kaderini kabul edersin.
Tyler Durden: Beyler, Dövüş Kulübü’ne hoşgeldiniz.
Dövüş Kulübünün ilk kuralı Dövüş Kulübü hakkında konuşmayacaksınız.
Dövüş Kulübünün ikinci kuralı Dövüş Kulübü hakkında konuşmayacaksınız.
Dövüş Kulübünün üçüncü kuralı…Birisi ”Dur!” derse, kolunu oynatırsa, dokunursa,dövüş sona erer.
Dördüncü kural, sadece 2 kişi dövüşebilir.
Beşinci kural, her seferinde tek bir dövüş.
Altıncı kural, T-shirt yok, ayakkabı yok.
Yedinci kural, dövüşler gerektiği sürece devam eder.
Ve sekizinci ve son kural, eğer Dövüş Kulübünde ilk gecenizse dövüşmek zorundasınız.
Tyler Durden: ‘Duvet’ nedir biliyor musun?
Narrator: Rahatlık.
Tyler Durden: Bir battaniye. Sadece bir battaniye. Neden sen ve benim gibiler ‘duvet’in ne olduğunu bilirler. Avcı-toplayıcı toplum anlamında hayatta kalmamız için gerekli mi? Hayır. Öyleyse biz neyiz?
Narrator: Tüketici.
Tyler Durden: Evet. Biz tüketiciyiz. Hayat boyu bir saplantıdayız. Cinayet, suç, yoksulluk bunlar beni ilgilendirmiyor. Benim için önemli olan magazin dergileri, 500 kanallı televizyon, iç çamaşırımda kimin adının yazdığı. Rogaine, Viagra, Olestra...
Tyler Durden :
Sen işin değilsin.
Sen bankadaki ne kadar paran olduğun değilsin.
Sen sürdüğün araba değilsin.
Sen cüzdanındakiler değilsin.
Sen üstündeki kıyafet değilsin.
Sen şarkı söyleyen, dans eden dünyanın pisliğisin.